Harwst Letra

Fru Schwalw, de sitt up?n langen Droht: ?Nu müdd ick reisen, is schod', is schod'! De Sommer is hen, is Tied, is Tied, de Reis is lang un so wiet, so wiet.? De Od'bär, de hett all lang keen Roh, de schlütt man noch blot de Husdör to. Denn breed't he de Flüchten so wiet vanneen: ?Ik reis? nu, ik reis? nu, up Wedderseh'n!? Se rüsten nu all un moken sich t'recht. Blot de Sperling plustert sick up un seggt: ?De don jo, as hadd man de Hoffnung begrowt, un ik heww noch nich mol de Wiendruuwen prowt.? De Hämster, de grunzt in sin düster Loch: ?Mien Korn heff ick rin, nu freu ick mi doch!? De growte Arbeit is woll bi Sied, nu kümmt för uns Landlüd de fule Tied." De Harwstwind lurt all hinner den Barg: ?Wat frag ick na Kuckuck un Kiwitt un Larch! De Wiewersommer sall erst vörbi, Denn osack ick los un mok mi frie! Wat denn sich noch rümdriewwt, bring ik up den Draff, Wat mör is un los sitt, dat bräk ick af. Mi dücht, nu hebb?n ji ju lang nog högt, De Danz is vörbi! - Nu utgefegt!?