Letra de Monica
Letra powered by LyricFind
Ik denk wel eens aan Monica
Die woonde in de straat op nummer zeven
Die bleef in een keer weg van school
Die woonde in de straat op nummer zeven
Die bleef in een keer weg van school
En niemand wist waar of ze was gebleven
De meester zei: Er zijn nogal
Problemen bij d'r moeder en haar vader
En Monica die woont nu voor
Een tijdje bij haar moeder op een kamer
En toen de school was afgelopen
Liepen we langs het huis op nummer zeven
Dat was het huis van Monica
Maar niemand wist waar of ze was gebleven
We vonden het wel spannend want we
Zagen dat het rolgordijn nog dicht was
Maar 's avonds zei m'n zusje dat ze
Zelf gezien had dat er binnen licht was
De meester zei de dag erna
Ik wil met jullie wat bepraten
Het gaat niet goed bij Monica
In huis dat heb je nu wel in de gaten
Haar vader en haar moeder hebben ruzie
En ze wonen niet meer samen
Dat vonden we wel vreemd daar had je
Nooit wat van gemerkt als wij daar kwamen
Het duurde maar een week toen is
Monica op school terug gekomen
Ze was een beetje stil en soms dan
Leek het net of ze bijna zat te dromen
We vroegen wel eens wat er was gebeurd
En of haar ouders gingen scheiden
Maar Monica die haalde dan haar schouders op
Bij alles wat we zeiden
Ik denk wel eens aan Monica
Ze is niet lang bij ons op school gebleven
Ze woont nu met haar moeder in een
Andere stad, dat heeft ze ons geschreven
De meester zei: Er zijn nogal
Problemen bij d'r moeder en haar vader
En Monica die woont nu voor
Een tijdje bij haar moeder op een kamer
En toen de school was afgelopen
Liepen we langs het huis op nummer zeven
Dat was het huis van Monica
Maar niemand wist waar of ze was gebleven
We vonden het wel spannend want we
Zagen dat het rolgordijn nog dicht was
Maar 's avonds zei m'n zusje dat ze
Zelf gezien had dat er binnen licht was
De meester zei de dag erna
Ik wil met jullie wat bepraten
Het gaat niet goed bij Monica
In huis dat heb je nu wel in de gaten
Haar vader en haar moeder hebben ruzie
En ze wonen niet meer samen
Dat vonden we wel vreemd daar had je
Nooit wat van gemerkt als wij daar kwamen
Het duurde maar een week toen is
Monica op school terug gekomen
Ze was een beetje stil en soms dan
Leek het net of ze bijna zat te dromen
We vroegen wel eens wat er was gebeurd
En of haar ouders gingen scheiden
Maar Monica die haalde dan haar schouders op
Bij alles wat we zeiden
Ik denk wel eens aan Monica
Ze is niet lang bij ons op school gebleven
Ze woont nu met haar moeder in een
Andere stad, dat heeft ze ons geschreven
Letra powered by LyricFind