Kaffeebud Letra

un sujar dä dicke Schupo vun d'r Eck.

Un dann stonn se en d'r Kaffeebud
un schödden sich de Kaffe in d'r Kopp.
Jeder lis in singer Zeidung röm,
jeder deut sich noch e Brütche renn.
Op eimol weed de Schnüss jeschwaat,
dä Pützer hät zovill jesaat.
Do han se jlich dä jrößte Zoff,
Hurra!

"Du Jipsjeseech, du Weihnachtsmann,
du wells Ahnung vun Fooßball han?"
sät do dä Blöh un lach sich hallev kapott.
Do schalt sich uch dä Mürer en,
meint: "Hau dem Kääl doch eine renn."
Un kloppt dem Blöh sing Zeidung op d'r Kopp

(Frankfurter Alljemeine)

Un su stonn se en d'r Kaffeebud
un schüdden sich de Kaffe in d'r Kopp.
Jeder lis in singer Zeidung röm,
jeder deut sich noch e Brütche rin.
Op eimol is der Düüvel loß
un uch d'r Büggel vun der Poss,
dä misch sich jetz mit en un schreit:
"Hurra!"

Dat jeit wigger, pass op:

Dä Pützer jo dä is nit dumm
un biecht dem Blöh der Löffel krumm
un schütt em dann dä Kaffe in de Mötz.
Dä Mürer deit jet Milch dobei
un krit jetz für die Sauerei
vom Possmann Zucker hinger de Brell jespritz.

(Schawein)

Die Kaffemampel brüllt: "Jetz es Schluß,
maat üür Sauerei zo Hus."
Un brengk dem Blöh ne Lappe für sing Mötz.
Die Junge luure sich koot an
un jevven sich so langsam dran,
bes alles widder blänk un sauber bletz.

Un su ston se en d'r Kaffeebud
un kloppen sich de Kaffe in d'r Kopp.
Bes se sich dann endlich einich sin,
jeder drieht sich noch e Brütche renn.
Die Fröhstöckspaus is jlich am Eng,
die Junge jevven sich de Häng,
"Dann maat et jot bes morje hallever zehn."

Un dann stonn se en d'r Kaffeebud
un schödden sich de Kaffe in d'r Kopp.
Jeder lis in singer Zeidung röm,
jeder deut sich noch e Brütche renn.
Op eimol weed de Schnüss jeschwaat,
dä Pützer hät zovill jesaat.
Do han se jlich dä jrößte Zoff,
Hurra!