Letra de Triptychon
Letra powered by LyricFind
Vun klein ahn wollte dat Altarbild mohle,
eins wie ne opjeklappte Triptychon,
un zwar met alle Färve vum Rähnboore,
eins wie ne opjeklappte Triptychon,
un zwar met alle Färve vum Rähnboore,
unjefähr de Hälfte hätte schon.
Uss Sejeldooch drei Leinwäng,
opjespannt un wieß jrundiert.
Dä Hingerjrund vum linke Deil
ess en Pastelltön coloriert.
Dovüür en janze Hääd vun klein Fijure,
die miehßte dovun fröndlich, doch unscharf.
Konkreter sinn nur die,
die noh links luhre, schematisch,
wer nur m Schatte blieve darf.
Paar dovun op Trömmre un e paar dovun em Wald,
paar dovun sinn Kinder un nur winnje richtig alt.
Triptychon, wie ne Comic, Breughel-mäßig, minutiös.
Triptychon, jed Detail ahn singer Stell, wo et hinjehööt.
Je mieh mer dann noh rääts luhrt,
weet et bunter, un janz ahm Rand
e wieß Huus met nem Krüzz.
Dodrinne schwaade schwazze Kääls vum Wunder,
ahm Himmel dunkle Wolke un ne Bletz.
Trotz allem Sunnestrahle, su wie se Casper David mohlt
Et weed immer surrealer, wat e eijntlich janit wollt:
Zum Beispill en dä Prozession die Rockband,
die Staffelei me m Botterjupp-Portait,
dä Köter, dä die Frau om Fahrrad ahnbellt,
die jraad dä Bänkelsänger mißversteht.
Zwei kleine blonde Junge,
die su usssinn wie hä selvs,
die sinn ihm joot jelunge,
un hä ess stolz op die zwei Kääls.
Dä Meddeldeil vum Bild ess widder jrauer un dat,
obwohl Konfetti en Masse flüsch.
Wer nöher ranjeht, sieht en dann jenauer:
Dä Pinselquäler, dämm sing Färv verdrüsch.
Rootlose Jeseechter, ne Clown als Salzsäul, em Spajat,
en Naach janz ohne Leechter, Lilli Marleen, die op ihn waad.
Allegorie un Symbole,
hä steiht dovüür wie Dorian Grey.
Als wöhr dat Bild sich selvs ahm mohle,
kohm et ihm off vüür, da s vorbei.
Sick zwei Johr mohlt e langsam,
vertraut nit mieh nur op sing Glöck.
E joot Bild will sing Zick hann,
un dat he weet sieh Meisterstöck
Uss Sejeldooch drei Leinwäng,
opjespannt un wieß jrundiert.
Dä Hingerjrund vum linke Deil
ess en Pastelltön coloriert.
Dovüür en janze Hääd vun klein Fijure,
die miehßte dovun fröndlich, doch unscharf.
Konkreter sinn nur die,
die noh links luhre, schematisch,
wer nur m Schatte blieve darf.
Paar dovun op Trömmre un e paar dovun em Wald,
paar dovun sinn Kinder un nur winnje richtig alt.
Triptychon, wie ne Comic, Breughel-mäßig, minutiös.
Triptychon, jed Detail ahn singer Stell, wo et hinjehööt.
Je mieh mer dann noh rääts luhrt,
weet et bunter, un janz ahm Rand
e wieß Huus met nem Krüzz.
Dodrinne schwaade schwazze Kääls vum Wunder,
ahm Himmel dunkle Wolke un ne Bletz.
Trotz allem Sunnestrahle, su wie se Casper David mohlt
Et weed immer surrealer, wat e eijntlich janit wollt:
Zum Beispill en dä Prozession die Rockband,
die Staffelei me m Botterjupp-Portait,
dä Köter, dä die Frau om Fahrrad ahnbellt,
die jraad dä Bänkelsänger mißversteht.
Zwei kleine blonde Junge,
die su usssinn wie hä selvs,
die sinn ihm joot jelunge,
un hä ess stolz op die zwei Kääls.
Dä Meddeldeil vum Bild ess widder jrauer un dat,
obwohl Konfetti en Masse flüsch.
Wer nöher ranjeht, sieht en dann jenauer:
Dä Pinselquäler, dämm sing Färv verdrüsch.
Rootlose Jeseechter, ne Clown als Salzsäul, em Spajat,
en Naach janz ohne Leechter, Lilli Marleen, die op ihn waad.
Allegorie un Symbole,
hä steiht dovüür wie Dorian Grey.
Als wöhr dat Bild sich selvs ahm mohle,
kohm et ihm off vüür, da s vorbei.
Sick zwei Johr mohlt e langsam,
vertraut nit mieh nur op sing Glöck.
E joot Bild will sing Zick hann,
un dat he weet sieh Meisterstöck
Letra powered by LyricFind